Τετάρτη 24 Νοεμβρίου 2010

Το δικό μου θαύμα

Ακουμπώ το χέρι μου πάνω σου. Το νιώθεις να χαϊδεύει τη σάρκα σου, το νιώθεις να αναζητά την ένωσή μας. Τα δευτερόλεπτα, τα λεπτά περνούν μέσα σε μια απέραντη σιωπή που μόνο οι ανάσες της ζωής ακούγονται.
Και ξαφνικά ένα δυνατό σκούντημα με τρομάζει, είναι η ζωή που κουβαλάς, που φέρνεις. Είναι το δικό μας θαύμα.
Ένα σκούντημα, μια νέα ζωή που πασχίζει να κάνει αισθητή την παρουσία της. Ποιο το αύριο; Κάθε λεπτό του αύριο γίνεται τώρα και μετά χθες. Θέλει να ανατείλει, να φέρει τη χαρά, την ελπίδα, να πατήσει γερά, να προχωρήσει μπροστά, να επικοινωνήσει, να συνεργαστεί, να συμβιώσει, να δώσει, να προσφέρει, να γίνει κρίκος στην αλυσίδα της ζωής…
Κι όταν έρθει η δύση να ακολουθήσει μια άλλη ανατολή!

Σημείωση: Το παραπάνω κείμενο είναι το αποτέλεσμα που προέκυψε σε μία συνάντηση BookCrossers στον πολυχώρο Φουντούλη, στο Βόλο. Ο φιλόλογος και συγγραφέας Διονύσης Λεϊμονής μας οδήγησε στα μονοπάτια της δημιουργικής γραφής.

Δεν υπάρχουν σχόλια: