Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Αστικό πράσινο, σιωπηλή πηγή ζωής...

H φυσιογνωμία των λαών και των κοινωνιών πλάθεται, εκτός των άλλων, και μέσα από τον διάλογό τους με τον φυσικό χώρο που τους περιβάλλει.
Αλήθεια ποιος είναι ο διάλογος της πόλης μας με το πράσινο; Ποια η δική μας σχέση με αυτό; Ο Βόλος είναι αυτός που αποτυπώνεται μέσα από το φωτογραφικό φακό του Μιχάλη Πόρναλη ή οι αισθήσεις μας δέχονται από την σύγχρονη πόλη ερεθίσματα πρωτοφανή και πέραν των ορίων μεγέθους και διάρκειας;
Αντί για χώμα βλέπουμε άσφαλτο και πλακόστρωτο, αντί για δένδρα κτίρια και καλώδια, μορφές περίεργες, που τις δημιούργησαν εκ του μη όντος, άνθρωποι για άλλους σκοπούς.
Μία βόλτα αρκεί για να εντοπίσουμε τη σχέση που έχουμε αναπτύξει με το αστικό πράσινο. Στην οδό Δημητριάδος τα πεζοδρόμια ενώ εδώ και αρκετά χρόνια έχουν αποκτήσει μεγαλύτερο πλάτος, φιλοξενούν ζαρντινιέρες με τούγιες αντί για δέντρα. Στην Ιάσωνος στα σημεία που υπήρχαν δέντρα και ξεράθηκαν, αντί να φυτευτούν νέα, μπήκαν πλάκες. Στην Κ. Καρτάλη τα δέντρα ασφυκτιούν από το τσιμέντο των πεζοδρομίων. Η οδός Φερών στα Παλιά απέκτησε από την πλευρά του Σιδηροδρομικού Σταθμού καλαίσθητα πεζοδρόμια, όπου η πρόβλεψη για φύτευση δέντρων απουσιάζει, ίσως γιατί είναι «καλύτερα» να λειτουργούν ως πάρκιν αυτοκινήτων. Το πάρκο Αναύρου, παρά τις διαμαρτυρίες κατοίκων και Περιβαλλοντικών Οργανώσεων απέκτησε πισίνα για χάρη του Ξενία. Μια απόφαση που υπαγορεύεται από ξενόφερτα στερεότυπα και όχι από τις αρχές της Αειφόρου Ανάπτυξης. Τα δέντρα καρατομούνται αντί να κλαδεύονται ή οι κορμοί τους φιλοξενούν ταμπέλες και διαφημίσεις.
Τελικά ως πόλη χορτάσαμε στις μανόλιες και μπορούμε να «υπερηφανευόμαστε» για τα σιδερένια δέντρα που στολίζονται για ένα μήνα το χρόνο αλλά παραμένουν γυμνά τους υπόλοιπους. Το αντέχουμε, να βλέπουμε τέτοιες εικόνες γύρω μας;
Φυσικά τα πράγματα δεν είναι παντού τα ίδια, τώρα μου μιλάμε και οραματιζόμαστε ένα νέο Δήμο.
Πρέπει όμως ως πολίτες να γνωρίζουμε πως οι πράσινες γωνιές της πόλης γίνονται χώροι αναψυχής, χαλάρωσης και κοινωνικής συναναστροφής, διατηρούν τη βιοποικιλότητα, βελτιώνουν το κλίμα. Τα δέντρα όπως και όλα τα φυτά μέσω της φωτοσύνθεσης που επιτελούν δεσμεύουν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και παράγουν αντίστοιχα μεγάλες ποσότητες οξυγόνου. Με τον τρόπο αυτό αντισταθμίζουν το αποτύπωμα άνθρακα που αφήνουν οι άνθρωποι στο περιβάλλον. Ένα ώριμο δέντρο μπορεί να απορροφήσει από 2 έως και 40 κιλά CO2 το χρόνο ανάλογα με το είδος και ταυτόχρονα να απελευθερώσει το οξυγόνο που χρειάζονται τέσσερις άνθρωποι για να ζήσουν. Επίσης τα δέντρα μειώνουν τους θορύβους και προσφέρουν εμπειρίες (μυρωδιές, χρώματα, αλλαγή εποχών).
Για μια ανθρώπινη πόλη πρέπει, το 30% περίπου της πόλης να προορίζεται για χώρους πρασίνου. Όχι περαιτέρω μείωση της επιφάνειας του πρασίνου, με δήθεν αξιοποιήσεις του χώρου.
Η Δημοκρατική Συμπολιτεία, η αυριανή Δημοτική Αρχή, δίνει μεγάλη προτεραιότητα στο περιβάλλον। Δεν αρκούν όμως οι προθέσεις και τα προγράμματα. Ως πολίτες έχουμε συνυπευθυνότητα για την εικόνα και την πορεία του τόπου μας. Ας ξεκινήσουμε από το πιο απλό, να υιοθετήσουμε το δέντρο που υπάρχει στο πεζοδρόμιο μας. Τα απλά και τα μικρά κάνουν τη διαφορά…γιατί το περιβάλλον θέλει λίγα από τους πολλούς και όχι πολλά από τους λίγους.

Τσιμπλούλης Γεράσιμος, Δασκάλος- Κοινωνικός Ανθρωπολόγος
Υποψήφιος για το Συμβούλιο της Δημοτικής Κοινότητας της Ν. Ιωνίας Βόλου

Δεν υπάρχουν σχόλια: