Από την εφημερίδα... στο ιστολόγιο

Σχολιάζοντας το προσωπικό μου blog

Σαν η μνήμη φέρει στο τώρα εκείνα που η λήθη δε διέγραψε από το προσωπικό μου ημερολόγιο, θα κάνει και μία στάση στο 1984, χρονιά που ξεκινούσα την πορεία μου στο χώρο της εκπαίδευσης.
Θέλησα να κάνω κοινωνούς των ανησυχιών, των προβληματισμών και των σκέψεων μου όχι μόνο τους μαθητές και τις μαθήτριες μου, αλλά και όλους εκείνους που συνθέτουν τον κοινωνικό ιστό. Βήμα λόγου και επικοινωνίας υπήρξε τότε η τοπική εφημερίδα «Σκοπελίτικα Νέα».
Και η συνήθεια συνεχίστηκε και την επόμενη χρονιά στη Σκύρο με τα «Σκυριανά Νέα».
Κι αν αποκτήσεις μια συνήθεια δύσκολα την κόβεις και έτσι ήρθε η σειρά των τοπικών εφημερίδων του Βόλου, ο Ταχυδρόμος και η Θεσσαλία. Η αρθρογραφία μου πέρασε και στο περιοδικό «Ώρες». Σήμερα συνεχίζω αραιά να γράφω στον τοπικό τύπο και στο περιοδικό «Εν Βόλω». Μια τιμητική συμμετοχή στη συντακτική ομάδα του περιοδικού «Μαγνησία» με κρατά σε επαφή με τα τοπικά μέσα ενημέρωσης.
Ιούνιο του 2008 αποφασίζω να δημιουργήσω το δικό μου blog.
Η δύναμη των ιστολογίων δίνει μια νέα ώθηση και δυναμική στην επικοινωνία. Τώρα παύει η αγωνία αν το άρθρο σου θα δημοσιευτεί. Τα διαμεσολαβούντα φίλτρα, ιδιοκτήτης, συντάκτης, επιμελητής ύλης, καταργούνται. Αναρτάς στο blog τις σκέψεις σου, τους προβληματισμούς, τους σχολιασμούς σου χωρίς την εποπτεία των άλλων.
Και περιμένεις να δεις κάποιο σχόλιο για τα γραφόμενα σου, που γίνεται σύνδεσμος επικοινωνίας με τον αναγνώστη, κάτι που δεν έχεις όταν αρθρογραφείς στην εφημερίδα.

Σύμφωνα με τον Σ. Χατζησαββίδη («Ελληνική γλώσσα και δημοσιογραφικός λόγος», 1999, σ. 33), ο δημοσιογραφικός είναι «δημόσιος λόγος», είναι «πληροφοριακός, συχνά ιδεολογικά φορτισμένος, πειθαναγκαστικός, σπάνια επιστημονικός και πιο σπάνια λογοτεχνικός, αποφεύγει την πολυσημία, είναι ακριβολόγος, σαφής, σύντομος, υπακούει στους κανόνες της κοινωνικά αποδεκτής μορφής της γλώσσας, η δε δομή του δημοσιογραφικού κειμένου είναι προσανατολισμένη προς την αποτελεσματική πρόσληψή του από το δέκτη».
Ο λόγος ενός ιστολογίου μπορεί να είναι επιστημονικός, λογοτεχνικός, ανατρεπτικός και να τον χαρακτηρίζει η πολυσημία. Γενικά ένα ιστολόγιο μπορεί να γίνει εναλλακτικό μέσο πληροφόρησης.

Δεχόμαστε τη φύση των blogs, που είναι η άμεση κριτική, η τσουχτερή γλώσσα, η αμφισβήτηση της αυθεντίας. VasilikiZ -http://newmediaconference.blogspot.com/
Φυσικά δε θα πρέπει να ξεχνούμε πως και τα ιστολόγια διέπονται από κανόνες, που αν τους παραβείς κινδυνεύεις να διαγραφείς. Την αγωνία αυτή έζησα πρόσφατα όταν ειδοποιήθηκα πως το ιστολόγιο μου « έχει επισημανθεί ως ιστολόγιο με πιθανώς ανεπιθύμητο περιεχόμενο… Για τον εντοπισμό του ανεπιθύμητου περιεχομένου, χρησιμοποιούμε έναν αυτοματοποιημένο ταξινομητή. Ο αυτόματος εντοπισμός ανεπιθύμητου περιεχομένου είναι εγγενώς ασαφής και ενδέχεται κάποιες φορές να επισημανθούν κατά λάθος ιστολόγια σαν το δικό σας.»
Κι όλα πήγαν καλά μιας και η θεματολογία του ιστολογίου μου: Περιβάλλον, Εκπαίδευση, Πολιτισμός και Κοινωνική Ανθρωπολογία, δε μπορεί να παραπέμπει σε «ακατάλληλη» ζώνη ενημέρωσης και επικοινωνίας.
Οι αναρτήσεις μου αποτελούν είτε εργασίες στο μάθημα «Ανθρωπολογία των Ηλεκτρονικών Μέσων (Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας-Τμήμα ΙΑΚΑ, ακαδημαϊκό έτος 2008-09) είτε μέρος εισηγήσεων μου σε σεμινάρια και συνέδρια.
Μέσα από το ιστολόγιο μου προβάλλονται: α) το Κ.Π.Ε. Μακρινίτσας, ως ο χώρος δουλειάς μου, β) η Κοινότητα Μακρινίτσας, είμαι συνεργάτης της σε πολιτιστικές εκδηλώσεις, γ) το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης, ως μέλος του Σωματείου Φίλοι του Μουσείου, δ) το Τοπικό Μουσείο Μηλεών, ως εμψυχωτής των εκπαιδευτικών του προγραμμάτων και ε) το Π.Ι.Ο.Π., ως εξωτερικός του συνεργάτης.
Με σύντομο σχολιασμό περνά, μέσα από την προσωπική οπτική γωνία, η επικαιρότητα.

Το ιστολόγιο «Δεν κοστίζει καθόλου, δεν απαιτεί την αγορά κανενός εξοπλισμού ή κάποιου προγράμματος σχεδιασμού. Δεν απαιτεί τίποτα άλλο παρά την όρεξη για αναζήτηση πληροφοριακών διαμαντιών, σε αντίθεση ακόμη και με τη σχεδίαση και τη συντήρηση ενός site που απαιτεί ένα αξιοσημείωτο χρηματικό ποσό (κατοχύρωση ονόματος, χώρο σε server, συντήρηση κ.ά.) και βέβαια ακόμη περισσότερο σε αντίθεση με τα παραδοσιακά μέσα, όπου για να εκπέμψεις μια πληροφορία χρειάζονται τεράστια χρηματικά ποσά.
Το επόμενο συγκριτικό πλεονέκτημα των blogs είναι ο απεριόριστος χώρος και η έκταση που μπορούν να δώσουν σε ένα γεγονός, σε αντίθεση με τον πολύτιμο χρόνο ή χώρο των «παλιών» μέσων. Ο στόχος του είναι η ανάδειξη των έμμεσα ή άμεσα λογοκριμένων ειδήσεων επειδή δε είναι θεαματικές ή δε εναρμονίζονται με τις επιδιώξεις των ιδιοκτητών των μέσων» Θωμάς Σιώμος-www.vardaris.gr

Συνοψίζοντας θεωρώ πως τα ιστολόγια μπορούν να λειτουργήσουν ως βήμα της ελεύθερης σκέψης, δίαυλος άμεσης επικοινωνίας μεταξύ των χρηστών. Στον ακαδημαϊκό χώρο γίνονται ένα καλό εργαλείο όπου ενεργοποιούν τους φοιτητές, δίνοντας μια νέα διάσταση στη μάθηση, η οποία ξεφεύγει από την καθέδρας και γίνεται βιωματική. Οι συμφοιτητές μου απέδειξαν πως πέρα από τις αναρτήσεις για το σχετικό μάθημα, το ιστολόγιο τους έγινε βήμα για να παρουσιάσουν τις θέσεις τους για γεγονότα της επικαιρότητας μέσα από τη ματιά του Κοινωνικού Ανθρωπολόγου.

Θα συνεχίσω να χρησιμοποιώ το ιστολόγιο ως εργαλείο στην εργασία μου και ως μέσο επικοινωνίας στο διαδίκτυο, αναζητώντας την ποιότητα και όχι την ποσότητα των αριθμών (πόσοι οι αναγνώστες).